600 Yıldır Tek Bir Kelimesi Bile Çözülemedi: 'Voynich El Yazması'

Dünyada, içeriğini kimsenin bilmediği bir kitabın, Yale Üniversitesi'nin nadir eserler kütüphanesinde (Beinecke Kütüphanesi) en sıkı korunan hazine olması garip değil mi? Voynich El Yazması, insanlık tarihinin en büyük kriptolojik bilmecelerinden biridir. 240 sayfalık bu antik kitap, ne olduğu bilinmeyen bitkiler, çıplak kadın figürleri ve astrolojik sembollerle doludur. Ancak asıl sorun resimler değil, yazıdır.

Kitap, dünya üzerinde bilinen hiçbir alfabeye uymayan, kendine has bir dille (Voynichese) yazılmıştır. I. Dünya Savaşı ve II. Dünya Savaşı'nın en ünlü şifre kırıcıları, modern dilbilimciler ve hatta günümüzün süper bilgisayarları bu metni analiz etmiş, ancak tek bir cümlesini bile deşifre edememiştir.

Sahafın Keşfi ve Karbon Testi Gerçeği

Kitabın modern dünyadaki yolculuğu, 1912 yılında Polonyalı sahaf ve antikacı Wilfrid Voynich'in, İtalya'daki bir Cizvit manastırından sandık dolusu eski kitap satın almasıyla başladı. Voynich, bu kitapların arasında tuhaf karakterlerle yazılmış bir el yazması buldu ve hayatını bu sırrı çözmeye adadı.

Uzun yıllar kitabın sahte (hoax) olabileceği düşünüldü. Ancak 2009 yılında Arizona Üniversitesi'nde yapılan Radyokarbon (Karbon-14) testleri, parşömenin (buzağı derisi) 1404 ile 1438 yılları arasına ait olduğunu kesinleştirdi. Yani kitap, Rönesans'ın şafağında üretilmişti ve materyali kesinlikle orijinaldi.

İçeriğindeki 'Dünya Dışı' Detaylar

Kitap, çizimlerine göre altı ana bölüme ayrılır: Bitkibilim, Astronomi, Biyoloji, Kozmoloji, Eczacılık ve Reçeteler. Ancak çizimler, cevaplardan çok soru işaretleri yaratır.

Bilinmeyen Bitkiler: Bitkibilim bölümündeki çizimlerin çoğu, dünya üzerindeki bilinen hiçbir bitki türüne benzemez. Kökleri, yaprakları ve çiçekleri sanki genetik bir melezleme ürünü gibidir.

Yeşil Banyo Yapan Kadınlar: Biyoloji bölümünde, birbirine bağlı borulardan veya havuzlardan oluşan yeşil bir sıvının içinde yıkanan hamile görünümlü çıplak kadın figürleri bulunur. Bu sahnelerin ne anlama geldiği (bir tür simya ritüeli mi yoksa tıbbi bir tedavi mi olduğu) tam bir muammadır.

'Voynichese': Bir Dil mi, Yoksa Mükemmel Bir Sahtekarlık mı?

El yazmasındaki metin, soldan sağa akıcı bir şekilde yazılmıştır. Harflerde düzeltme veya duraksama izi yoktur; yani yazar bu dili ana dili gibi akıcı bir şekilde kullanmıştır.

Bilgisayar analizleri, metnin 'Zipf Yasası'na (doğal dillerdeki kelime kullanım sıklığı istatistiği) uyduğunu göstermiştir. Yani metin, rastgele harflerden oluşmaz; gerçek bir dilin matematiksel yapısına sahiptir. Ancak bu dilin İbranice, Latince, Arapça veya Asya dilleriyle hiçbir bağlantısı kurulamamıştır.

Teoriler: Kimileri bunun kayıp bir dil olduğunu, kimileri Orta Çağ şifacılarının bilgilerini Engizisyon'dan saklamak için uydurduğu bir şifreleme olduğunu, kimileri ise (metnin yapay zeka tarafından İbranice tabanlı bir şifre olduğuna dair iddialar olsa da) bunun çok yetenekli bir sahtekarın oyunu olduğunu savunur.

Roger Bacon'dan Uzaylılara

Kitabın yazarının kim olduğu da bilinmemektedir. İlk teoriler, 13. yüzyıl filozofu ve simyacısı Roger Bacon'ı işaret etse de karbon testleri bu tarihi yalanlamıştır. Leonardo da Vinci, John Dee veya Edward Kelley gibi isimler de şüpheliler arasındadır. Hatta kitabın 'dünya dışı' bir kökene sahip olduğunu iddia eden komplo teorileri bile mevcuttur.

600 yıl sonra bugün bile Voynich El Yazması, insanoğlunun 'bilme' arzusuna meydan okuyan sessiz bir anıt gibi durmaya devam ediyor